Als ik naar de geschiedenis in zeer brede zin kijk, zie ik dat beschavingen komen en gaan. Er zijn er veel geweest. Ze ontstaan, ze bloeien, ze vervallen en ze verdwijnen. Soms stort een beschaving in en wordt ze snel vervangen door een andere, een nieuwe cultuur die opkomt. Soms is er een periode van chaos en komt er niets tot stand voor enkele eeuwen. Zelfs grote beschavingen, grote culturen, zijn onderworpen aan de regel van de vergankelijkheid. Ze zijn afhankelijk van de omstandigheden en als de omstandigheden veranderen, veranderen ze; en als vitale omstandigheden verloren gaan, dan storten ze in.
Elke beschaving heeft de neiging om aan te nemen dat ze in zekere zin permanent is; hoewel de grote meerderheid ervan, historisch gezien, in de veronderstelling verkeerde dat de dingen alleen maar erger worden. De meeste grote culturen keken terug naar een "gouden tijdperk" dat zich ergens in het verre verleden afspeelde: de tijd waarin de eerste keizer de landbouw uitvond en de bevolking begon te voeden met rijst, of wat dat ook moge zijn.
Dat was dus de mentaliteit van de meeste mensen. Politiek, economie, cultuur waren allemaal gebaseerd op deze veronderstelling dat de beste tijd in het verleden lag. Religies ontwikkelden zich met dit als hun back-drop. Zuiverland Boeddhisme is geen uitzondering. In de tijd dat Zuiverland populair werd in Japan, was het de tijd dat men dacht dat Kaliyuga was aangebroken, het duistere tijdperk. Er was een gevoel dat de Boeddha had geleefd en onderwezen en dat was een gouden eeuw, en naarmate de tijd vorderde werden we steeds verder verwijderd van de tijd van de grote wijsgeer en dus werd het allemaal slechter; en als je in die tijd in Japan om je heen keek kon je veel bewijs zien: er waren oorlogen, er waren plagen, er waren aardbevingen, er waren branden, er waren rampen van vele soorten. Voor de gewone man was het vanzelfsprekend dat het in het verleden beter ging.
De afgelopen 200 jaar hebben we een heel ander soort cultuur gehad. Sinds de industriële revolutie hebben we een gevoel van vooruitgang. We hebben het gevoel dat de toekomst er altijd op vooruit gaat. Elke periode van tien jaar is beter dan het vorige decennium; en dat is al een paar honderd jaar zo, zodat de mensen nu diep geworteld zijn in deze mentaliteit. Toch is er aan het begin van de 21e eeuw iets misgegaan bij dit idee. In 2007 hadden we de grote financiële crash en sindsdien is het niet meer helemaal goed gekomen; en nu gaat er natuurlijk veel mis. Op dit moment, terwijl ik spreek, wordt de coronaviruscrisis steeds erger. De economische situatie zal ongetwijfeld ook verslechteren. De ecologische problemen waar we mee te maken hebben, worden zeker erger. We hebben al 2/3 van de andere dieren op de planeet uitgeroeid. Er zijn dus veel tekenen dat we een soort keerpunt, een soort drempel hebben overschreden, zodat we ons nu in een periode bevinden waarin er veel aanwijzingen zijn dat het nog erger wordt. De mentaliteit van het publiek zal veranderen - is al enigszins veranderd. We zijn nog niet helemaal gewend aan deze nieuwe situatie. Veel mensen denken dat de situatie weer "normaal" wordt - wat betekent dat we teruggaan naar een tijdperk waarin we geloven in vooruitgang, waarin we geloven dat de dingen onvermijdelijk beter worden. Nou, dat doen ze niet. Soms gaan ze omhoog, soms gaan ze omlaag. Het hangt allemaal af van de omstandigheden. We moeten met deze realiteit leven; en als we spirituele mensen zijn, concentreren we ons op het creëren van de juiste spirituele omstandigheden, zodat zelfs als de materiële wereld om ons heen uit elkaar valt, we toch in de juiste geest leven. Dit is om in alle situaties een beroep te doen op het goede.
Namo Amida Bu Dank u wel.
Dharmavidya David
Een passage uit De Grotere Zuiverlandsoetra : "Hoewel een tathagata zijn kennis en visie deelt met ontelbare andere tathagata arhat Samyak Sambuddhas, wordt deze daardoor niet verminderd.
Waarom? Omdat het uitgaat van een onuitputtelijke bron. Zo raakt het mededogen van de Tathagata nooit uitgeput."
Woordenlijst
"Tathagata" - een bijnaam voor een Boeddha.
"Arhat" - een heilige, iemand die hebzucht, haat en waanideeën heeft verslagen en offers waardig is...
"Samyak" - compleet, perfect, heel
"Sambuddha" - complete/perfecte Boeddha
Geplaatst door Tineke Osterloh op 18 september 2020 en vertaald in het Nederlands door Vajrapala
Replies