INZICHT EN KALMTE
In de aanpak die nu bekend staat als Inzicht Meditatie, bestaat de praktijk uit twee fasen. De eerste is om de geest te kalmeren en de tweede is "het onderzoeken van de ware aard van de dingen zoals ze zijn". Met andere woorden, rust is een basis voor de ontwikkeling van inzicht. In onze Amida School benadering is het echter andersom. Eerst onderzoeken we de toestand van de dingen en dan offeren we de Boeddha's al het inzicht dat we hebben, die dan vervolgens hun zegen van grote vrede geven. In dit schema leidt inzicht dus tot rust, dat wil zeggen tot gemoedsrust, waarvoor de Japanse term anjin wordt gebruikt, soms vertaald als "gevestigd geloof".
VERANKEREN
Waarom moet het geloof zich " verankeren"? Iedereen heeft geloof, of, in de meeste gevallen, een verscheidenheid aan geloofsovertuigingen, die vaak met elkaar in tegenspraak zijn en allemaal om voorrang strijden. Als we hier "geloof" zeggen, kunnen we om praktische redenen zeggen dat we het hebben over waar we ons geloof in stellen. Het kan financiële zekerheid zijn, of een politieke zaak, of een relatie, of je eigen vernuft, of een goede gezondheid, of vele andere dingen. Een beetje inzicht onthult dat al deze zaken onbetrouwbaar zijn. ze zijn allemaal onderworpen aan voorwaarden en dus vergankelijk. Geen van hen vormt een echte toevlucht, maar toch zijn al deze zaken voor ons stressvol en veeleisend.
OFFEREN
Inzicht kan daarom onrustbarend zijn. Het is een uitdaging om de staat van zaken te zien. De enige betrouwbare manier om deze verstoring te overwinnen is toe te geven dat men zelf niet in staat is om de vele raadsels op te lossen. In het Boeddhisme doet men dit door dit alles aan de Boeddha's te offeren. Dit is ons gebed: "Oh Boeddha, ontvang alstublieft mijn offer. Ontvang alstublieft de complexe puzzel die mijn leven is. Ik geef het je allemaal in vertrouwen dat jij alleen weet hoe je het kunt inzetten binnen je schema van harmonie.".
We hoeven deze woorden niet te gebruiken; in feite is het beter om je eigen woorden te gebruiken en specifiek te zijn over wat je vandaag de dag offert, wat verdriet, of vreugde, of woede, of verlangen, of verwarring, of wat dan ook, kan zijn. Het kan arrogantie zijn, of vrijgevigheid, of koppigheid, of hardnekkigheid, of vernedering, of prestatie, of nederlaag. Het kunnen tranen zijn. Het kan de onbetrouwbaarheid van lichaam en geest zijn. Het zal alles zijn wat men heeft ontdekt in zijn innerlijke zoektocht. Het punt is dat het er niet om gaat het juiste ding aan te bieden, maar eerder om eerlijk te zijn over wat men in zichzelf heeft gevonden en het onvoorwaardelijk aan te bieden.
VREDE
De Boeddha's offeren altijd hun vrede. Alleen als we ons naar hen toe keren en ons bevrijden van de last, ontvangen we die vrede ook werkelijk. Dit ontvangen kan heel fysiek zijn. Men kan vrede en kalmte voelen neerdalen doorheen zijn lichaam als men zijn offergave aanbiedt.
Zulke vrede komt omdat wanneer we onze toevlucht zoeken in Boeddha, of, we kunnen zeggen, in de Boeddhadharma, al ons geloof wordt herenigd. De hereniging van het geloof is samadhi. Dit maakt je tot een geschikt kanaal voor de afdaling van het Boeddha-licht in het hart. Dit is daarom de Amida Samadhi, de samadhi zonder maat, zonder beperking, die volledig gecentreerd is, maar grenzeloos. Dit is wat Honen bedoelt met "staren naar de maan". Hier vertegenwoordigt "de maan" het geestelijke licht. Buiten staan op een zomernacht en naar de fysieke maan in de lucht staren geeft een gevoel van vrede. Daarom is dit een manier geworden om het nemen van toevlucht te representeren. Bij het nemen van toevlucht staart men naar een maan die eeuwig aanwezig is, buiten de tijd om, en die altijd zijn weldadige licht verspreidt.
David Brazier op 19 november 2019, vertaald in het Nederlands door Vajrapala
Replies