In een eerdere toespraak sprak ik over hoe ons leven wordt gedomineerd door rupa's, door krachtige objecten, krachtige verschijningen; en een rupa die in al onze levens is gekomen en zeer krachtig is geworden voor ons allemaal, pas recentelijk, is het coronavirus. Het beeld van het virus staat in al onze kranten, in onze tijdschriften, op tv, enzovoort. Dit beeld van een kroonvormig virus, mysterieus, krachtig, bedreigend, gevaarlijk, is in ons leven gekomen en wordt behoorlijk dominant. In alle nieuwsuitzendingen, alle tijdschriftartikelen - het coronavirus is overal aanwezig. Dus, dit is een krachtige rupa.
Dus, als je een praktiserend boeddhist bent, kijk je naar je leven en denk je: "Oh, wat gebeurt er hier? Wordt deze rupa belangrijker voor mij dan Boeddha en Dharma?" En, natuurlijk, als dat zo is, dan kan, als je dat inzicht hebt "Oh, kijk, dat is wat er met mij gebeurt" dat je wat hulp geven, het kan je helpen om je leven een beetje te herordenen en opnieuw te overwegen: "Wat is echt krachtig? Wat doet er hier echt toe?" en je leven weer in het teken te stellen van toevlucht, van de Boeddha en de Dharma en de Sangha.
Natuurlijk kunnen we ons ook afvragen, waarom en hoe deze nieuwe gebeurtenis plotseling is binnengedrongen en ons heeft gedomineerd en de reden moet zijn dat we gehecht zijn aan ons leven. We willen niet sterven - vooral niet op wat je zou kunnen noemen het verkeerde moment. We willen het onder controle houden en de dood is beangstigend.
Natuurlijk, als je een ware Dharma-beoefenaar bent met een groot geloof in de Boeddha en de Dharma, dan is de dood niet beangstigend, want je gaat sterven met de Boeddha en de Dharma en het maakt niet echt uit wanneer het gebeurt, want de Boeddha en de Dharma zullen er altijd zijn; en als je kunt sterven met de Boeddha en de Dharma, dan is dat geloof, die mindfulness, die gerichtheid van de geest op wat het meest waar, het mooiste, het meest diepgaand is, op hetgeen je rechtstreeks naar het Zuiverland zou brengen! Je gaat niet naar Hades, je gaat niet naar de hel, je gaat niet naar... - de dood is niet zo verschrikkelijk, want je gaat ergens heen waar het goed is.
Dus, geloof in de Boeddha en de Dharma - ware toevlucht - deze nemen de angst om te sterven weg; en dan, natuurlijk, veralgemeniseert dit. Als je bij de dood een gevoel van veiligheid hebt, een gevoel van zekerheid, een gevoel dat dit deel uitmaakt van een grotere, goedaardigere orde van zaken, dan veralgemeent die veiligheid en zekerheid zich naar andere aspecten van je leven. Dus aan de ene kant bereidt het Boeddhisme je voor op de dood, maar als je voorbereid bent op de dood, dan helpt je dat met de rest van je leven. Alle andere angsten die je hebt, van de meest alledaagse, het betalen van de gasrekening en zo verder, tot dingen als het coronavirus, het coronavirus dat als een soort bedreigende boeman je elk moment te pakken zou kunnen krijgen... dit wordt gerelativeerd. Het verliest zijn kracht om je bang te maken en te domineren. In boeddhistische termen zeggen we: "Mara kan je niet meer krijgen. Je bent niet langer in het rijk van Mara."
Op het moment dat een persoon zich realiseert dat er een echte toevlucht is, ontsnapt hij aan Mara's domein, ontsnapt hij aan het domein van de heer des doods, en dit maakt hem tot een bevrijd en vrij wezen dat in staat is om een leven van wijsheid en mededogen te leiden, omdat hij niet achtervolgd wordt door Mara.
Namo Amida Bu Dank u wel.
Dharmavidya David
Geplaatst door Tineke Osterloh op 10 november 2020 en vertaald in het Nederlands door Vajrapala
Replies