Een paar dingen over de Amida School/Shu: Shu is een Japans woord dat zowel onderwijs als school (in de zin van een levensbeschouwelijke) betekent. Vandaar dat het Zen Boeddhisme is verdeeld in Sōtō-shū, Rinzai-shū en Ōbaku-shū; en in Japan is het Zuiverland Boeddhisme verdeeld in Jōdo-shū, Shin-shū en enkele andere kleinere groepen.
Amida Shu is een Westerse nembutsu-school, en we kregen de naam Amida Shu, toen we de Anrakuji-tempel in Japan bezochten; en in gesprekken met de priester daar merkten we dat de Japanners ons Amida-shū noemden. Dus behielden we die naam.
De oorsprong van Amida Shu ligt in de jaren negentig van de vorige eeuw. Er was een groep van ons die geïnteresseerd waren in geëngageerd boeddhisme. We waren nogal geïnspireerd door het boek van Zuster Chang Kong genaamd Learning True Love, waarin ze haar pogingen beschrijft om boeddhistische principes in Vietnam in praktijk te brengen.
Mijn hele leven ben ik diep bezorgd geweest over oorlog en onderdrukking, over hoe we vriendelijke actie humaan noemen, maar dat mensen vaak niet op die manier handelen. In de religieuze inspiratie die ik al sinds mijn kindertijd heb, vond ik deze mismatch tussen theorie en praktijk altijd pijnlijk verontrustend.
Over Amida Shu: Dus, in eerste instantie hebben we verschillende pogingen gedaan om een geëngageerde Boeddhistische interessegroep op te richten, maar interesse was niet echt genoeg. Om echt te zijn, hadden we actie nodig. We lieten ons uiteindelijk inspireren door Amida Boeddha, die als Dharmakara bodhisattva geloften aflegde om een Zuiver Land in het Westen te vestigen. In termen van het Chinese boeddhisme betekende "het Westen" India, waar Shakyamuni had gewoond en onderwezen, maar we gebruikten de slogan om naar het Westen in de moderne zin te verwijzen.
We waren geïnteresseerd in het toepassen van boeddhistische ethiek in de samenleving. We erkenden ook dat dit tweerichtingsverkeer was, dat het uitvoeren van compassievolle actie ook een manier is om te leren voor de beoefenaar. Het is door confrontatie en door betrokken te raken bij praktische actie, dat men compassie leert. Het is door te streven naar het begrijpen van echte sociale processen dat men leert over afhankelijke oorsprong, geconditioneerdheid. Het is allemaal goed en wel om over onvoorwaardelijk mededogen te praten, maar de echte test is, of men mededogen kan hebben voor zowel het slachtoffer als de daders in de wereld, en ook begrijpen wat er gaande is op een volledige en diepe manier.
We zagen dat er een ongelukkige discrepantie bestond tussen geloof en actie. Er zijn mensen die in actie komen en weinig geloof hebben, en dus de neiging hebben om uitgebrand te geraken of bitter te worden; en aan de andere kant zijn er mensen met geloof die zich terugtrekken in hun persoonlijke ontwikkelingspraktijk en op hun kussen gaan zitten, maar niet veel doen. We wilden verder gaan dan deze onsamenhangendheid en ons geloof echt de kracht in onze acties laten zijn, en tegelijkertijd de omgeving van onze activiteit de school voor ons geloof laten zijn. Boeddhistische training zou dan echte gevolgen hebben voor lichaam, spraak en geest. Het zou praktisch zijn en het zou ook spiritueel zijn, de twee samen als een eenheid.
De zuiverland stijl van het boeddhisme heeft de grote verdienste de toestand van de gewone mens te herkennen en toch de inspiratie en de zegen van de alom liefhebbende Boeddha te ontvangen. Het heeft de twee samen. Men kan veilig zijn in zijn geloof terwijl men nog steeds een onvolmaakte, feilbare sterveling is. Dit betekent dat je niet eerst verlicht hoeft te worden voordat je nuttig kunt zijn. Het betekent dat men fouten kan maken en er van kan leren zonder een oordeel te hoeven vellen. Het biedt een basis voor universeel mededogen omdat we allemaal in hetzelfde schuitje zitten. Men kan ontdekken dat men een George Floyd en een Donald Trump in zichzelf heeft; en ook een groot aantal andere karakters. Dit geeft het geloof een aards karakter. Het veegt elke " Heiliger-dan-gij " neiging weg. We zijn allemaal bombu wezens die het Zuiverland aanroepen.
Namo Amida Bu Dank u wel.
Dharmavidya David
Geplaatst door Tineke Osterloh op 6 september 2020 en vertaald in het Nederlands door Vajrapala
Replies