In deze toespraak wil ik iets zeggen over het hebben van dat soort geloof dat je geest en je hart open houdt.
We leven in onzekere tijden. Niemand van ons verwachtte in de situatie te belanden waarin we ons momenteel bevinden, met de pandemie die op dit moment in de wereld woedt. De dingen komen onverwacht. Hetzelfde geldt voor het geestelijk leven. Er gebeuren dingen die je nooit had verwacht. Er is een zeker geloof nodig om je geest en je hart open te houden. Veel mensen hebben hun geest gesloten. Ze hebben vastgeroeste houdingen. Ze hebben een gefixeerde politieke kijk op zaken. Ze zijn voor dit, en tegen dat. Of ze hebben een vaste spirituele praktijk. Het is gewoon business as usual geworden en dat is op een bepaalde manier nuttig, want het houdt je op de been, houdt je op het rechte pad, maar het gevaar is dat je dan dingen afsluit, je stopt met fris te kijken naar wat er komt.
Er is een passage in de Lotus Sutra die ik graag wil lezen. Het gaat over het begin van hoofdstuk 4, hoofdstuk 4 is het hoofdstuk over het verhaal van de verloren zoon. Op dat punt is er een groep arhats - arhats zijn verlichte wezens - die met de Boeddha praten en zij zeggen:
"En nu, in aanwezigheid van de Boeddha hebben we gehoord dat de shravaka's hun prognose van de allerhoogste volledige verlichting ontvangen en we zijn erg blij dat we zo'n ongeëvenaarde ervaring hebben verkregen". We hebben nooit gedacht dat we plotseling in staat zouden zijn om deze wonderbaarlijke leer te horen en we zijn dolgelukkig dat we zulke grote weldaden en onmetelijke kostbaarheden hebben verkregen alhoewel we er niet naar hebben gezocht en er niet op hebben gewacht".
Wat ik nu interessant vind aan deze kleine passage is dat dit mensen zijn die al jaren en jaren en jaren en jaren oefenen, en toch een leer hebben verkregen die "ongezocht en onverwacht" is. Het is een verrassing, het komt plotseling, zomaar.
Het vertelt ons iets over de juiste houding, de juiste visie op onze spirituele praktijk. En omdat we oefenen als gewone bombu verwarde wezens, weten we niet wat de volgende stap zal zijn. We zijn verdwaald in samsara. Het licht van de Boeddha zal naar ons toe komen, maar het zal niet komen uit onze vernuftigheid. Als we in de war zijn, zal ons vernuft in de war raken. Het zal ons niet in de juiste richting brengen. Het is niet zo dat onze beoefening - de beoefening van ons plan en ons opzet - zal leiden tot bewustwording, verlichting, enzovoort. Welke zegen de Boeddha ook voor ons heeft, het zal tot ons komen als een verrassing, ook al beoefenen we al jaren en jaren en jaren en jaren. Dus wat kunnen we doen?
Wat we kunnen doen is het beste doen wat we kunnen met het leven dat we hebben. Het lot dat ons is toebedeeld, de situatie waarin we ons bevinden, accepteren. Het kan de Coronavirus lock-down situatie zijn. Het kan elke situatie zijn. Het kan een bepaalde praktijk zijn, wat dan ook. We geven het beste wat we kunnen. We geven alles wat we kunnen in onze huidige situatie. En dan kan het zijn dat de engelen komen en ze ons iets meer zullen geven, ze zullen ons iets nieuws geven, maar het zal als een verrassing komen. We gaan niet op zoek naar wat ze te bieden hebben of wat ze ons kunnen geven, want er is geen enkele mogelijkheid dat we het zouden kunnen begrijpen of dat we het op die manier zelf zouden kunnen vinden.
We moeten gewoon het geloof hebben. We vertrouwen erop dat als we het beste geven van wat we nu hebben, van de situatie waarin we ons nu bevinden, en we leven het met de juiste geest, compassie, vreugde, liefde enzovoort, dan zal alles wat er moet gebeuren gebeuren zoals het moet gebeuren. En we zullen ontvangen wat het ook is dat we op het juiste moment dienen te ontvangen. Dit is de juiste houding ten opzichte van de praktijk en het leven.
Dank u wel. Namo Amida Bu
Dharmavidya David
Geplaatst door Ming Ming Wang op 30 september 2020 en vertaald in het Nederlands door Vajrapala
Replies