In het spirituele leven, of men zou kunnen zeggen in het filosofische leven, wordt men aangemoedigd om over zichzelf na te denken. ‘Ken uzelf' is een fundament van de westerse filosofische traditie. Men zou kunnen denken dat ook in het boeddhisme het naar binnen kijken en het onderzoeken van de aard van je innerlijke leven centraal zou staan. Maar wat kan ik eigenlijk over mezelf zeggen? Wat kan ik met zekerheid weten? Het is erg moeilijk om jezelf te kennen, omdat men in de stroom zit van het zijn. Kun je echt afstand nemen van je wezen, van je handelen, als je er nog steeds mee bezig bent? Misschien niet zo gemakkelijk.
Ik zou zeggen dat ik over het algemeen een eerlijk persoon ben, maar niet in alle opzichten. Waarachtig, maar niet altijd. Trouw, ja, maar toch ook weer niet altijd. Zo is het nu eenmaal. We zijn menselijk. We zijn wezens met complexe levens.
Vele malen zijn er conflicten in onze geest. Eerlijkheid en voorzichtigheid kunnen vaak met elkaar in conflict komen. Men kan zuinig zijn. Ik ben vrij zuinig, maar niet extreem zuinig. Maar dan zijn er momenten dat het beter is om genereus te zijn, om vrijgevig te zijn. De geest van vrijgevigheid - dit is iets wat men op een hoofdaltaar kan zetten en vereren - en toch zijn er momenten waarop men zich beter kan inhouden.
Deze kwestie van gematigdheid, van het niet tot het uiterste gaan, is een deugd op zich. Ik ben tegen overmoed. Mensen zijn geen Goden. We willen meesters van het universum zijn, meesters van ons leven, meesters van het juiste principe. Dat is verwaandheid. Het leven is niet zo. Alles heeft zijn uitzonderingen en natuurlijk komt aan alles een einde. Waar we ons hart ook op richten, het zal niet eeuwig duren. We zouden een experiment kunnen maken met ons leven, het is goed om dat te doen. We verbinden ons, we worden ergens verliefd op. Maar liefde brengt altijd zijn teleurstellingen met zich mee. Er is altijd een zekere mate van een gebroken hart. De echte test is: wat doe je daarna? De test is niet: heb je een formule die voorkomt dat je ooit een gebroken hart hebt. De test is: wat ga je doen nadat die teleurstelling zich heeft voorgedaan? Zal je bitter worden? Vervreemd? Negatief? En op je hoede? Of zal je opstaan tot een nieuwe levendigheid, een nieuwe appreciatie, een appreciatie van de multidimensionale aard van het leven waar niets helemaal één dimensie heeft, waar alles veelzijdig is? En kun je de schoonheid daarvan waarderen?
Voor mij is dit de test. Het leven is niet tegengesteld aan de dood. Leven en dood zijn in wezen hetzelfde. Dogen zei dat als je kunt waarderen dat leven en dood hetzelfde zijn, waarvoor moet je dan nog bang zijn? De dingen die we als tegenpolen beschouwen zijn vaak slechts twee kanten van dezelfde medaille. Een complete en volledige acceptatie van het menselijk leven, zoals het is, is een zeldzaamheid. Als Zuiverland Boeddhisten is dit wat we vereren, want dit is het karakter van Amida Boeddha. Amida Boeddha is dé grote acceptatie. We kunnen daar vertrouwen in hebben en dat geloof kan ons de vreugde en het gemak geven waar de Boeddha over spreekt.
Hartelijk dank
Namo Amida Bu
Dharmavidya
David
Geplaatst door Ming Ming Wang op 25 Augustus, 2020 en vertaald in het Nederlands door Vajrapala
Replies