Er is een beroemd houtsnijwerk van Amida Tathagata waarop hij naar achteren kijkt. Dit terugblikkende beeld is zeer beroemd. De uitdrukking op het gezicht van de Boeddha als hij terugkijkt is zowel teder als waardig, evenwichtig en toch bezorgd.
In het jaar 1082, in februari, voor zonsopgang, beoefende een monnik genaamd Eikan de nembutsu, het altaar omcirkeld. Plotseling realiseerde hij zich dat het standbeeld van Amida van het altaar naar beneden was gekomen en voor hem liep. Eikan was verbaasd en stond verstijfd ter plaatse. De Amida-figuur draaide zijn hoofd om en zei: "Eikan, je bent traag". Dit verhaal, vertegenwoordigd door het beeld, illustreert het mededogen van de Boeddha die ons voorwaarts spoort, maar toch wacht en voor ons zorgt als we achterop raken. Het is een symbool van de liefde en zachtheid van de Boeddha en van het feit dat hij zijn best voor ons doet.
VOLGEN
Wij leren, net als kinderen, door een mix van ouderlijke zorg en begeleiding en tegelijkertijd door ook fouten te maken. De ouder zegt tegen het kind dat het voorzichtig moet zijn als hij omhoog klimt en over de bovenkant van een muur loopt. Het kind kan deze richtlijnen volgen, maar zal de situatie tot het uiterste drijven om zelf te ontdekken wat die grens is, soms zelfs door eraf te vallen en zich pijn te doen. De ouder kan hem dan oprapen of er niet bij aanwezig zijn wanneer dit gebeurt, maar in ieder geval wordt het kind aangemoedigd - zelfs aangemoedigd om fouten te maken - doordat hij weet dat de ouder voor hem of haar zal zorgen.
Zo is ook de boeddhistische toevlucht. We leren paravritti in veel gevallen door het maken van fouten, maar onze moed op zo'n moeilijk pad wordt versterkt door ons vertrouwen in de zorg van de Boeddha's. In de voetsporen van de Boeddha's treden betekent niet een slaafse nabootsing, het betekent dat je het voor jezelf moet ontdekken. Toevlucht geeft moed. Moed vergemakkelijkt actie. Actie brengt ervaring en ervaring brengt leren. Als we leren in de context van toevlucht, wordt het leren voltooid en ons hart beseft dan waarmee we werkelijk bezig zijn. Dan ontvouwt de weg zich op natuurlijke wijze voor ons. Toch zal de Boeddha nog steeds van tijd tot tijd omkijken om te zien hoe het met ons gaat.
EEN VRIENDELIJK WOORD
Als we op zo'n pad zitten, " draaien we ons ook op dezelfde natuurlijke manier om". Wij hebben mededogen met de noodlijdenden. Omdat we geleerd hebben van onze eigen fouten en van die van anderen, waarderen we wat het is om in deze wereld van vergankelijkheid te leven. Zo reiken wij de hand naar anderen wanneer zij in nood verkeren. Vaak kunnen we niets praktisch doen, maar een vriendelijk woord kan een groot verschil maken. Als we geïnspireerd zijn door de Boeddha's en bodhisattva's, dan kunnen ook als onze inspanningen slechts klein zijn, zulke kleine daden van vriendelijkheid, een belangrijke bijdrage leveren aan het welzijn van velen. Elk van deze handelingen zorgt voor een positieve golfbeweging en men kan niet weten hoe ver deze golfbeweging verder zal gaan.
Elke terugblik is zowel een afwending als een zich wenden naar. De terugblik van Amida is zowel bedoeld om zich naar Eikan te keren als om hem te helpen. De Dharmaleringen instrueren ons om zowel terug te draaien als om naar de ander toe te draaien. Wanneer beiden volledig voltooid zijn, vormen ze de twee grote idealen. Het zich omdraaien maakt dat men een arhat wordt. Zich toekeren maakt van iemand een bodhisattva.
David Brazier op 13 november 2019 en vertaald door Vajrapala
Replies
Zo dankbaar dat de Boeddha blijft achterom kijken! Diepe buiging ook voor de spirituele begeleiders en mentoren die blijven supporteren en steunen en geloof houden ook in donkere tijden.
Namo Amida Bu