In de komende Bodhi Retreat zal er gelegenheid zijn voor eenieder om de Tien Mahayana-voorschriften te nemen. Ook zullen er ceremonies zijn waarbij personen die worden gewijd verschillende inwijdingsvoorschriften zullen nemen. Dus, in deze podcast wil ik iets zeggen over de Amida School houding en benadering van de voorschriften.
Honen Shonin was zelf een monnik die de voorschriften volgde, en hij voerde ceremonies uit, waarbij hij de voorschriften soms zelfs aan leden van de koninklijke familie gaf.
Dus, hoe kijken we naar de voorschriften? Soms zijn mensen huiverig om de voorschriften te nemen, omdat ze zien dat ze moeite zullen hebben om ze perfect na te leven. Dit is een extreem. Het andere uiterste is dat er mensen zijn die de voorschriften wel nemen, maar zich niet serieus inspannen om ze na te leven. Geen van beide benaderingen is echt bevredigend. Het boeddhisme is een middenweg.
Het is waar dat de voorschriften van dien aard zijn dat het onwaarschijnlijk is dat je ze, zelfs als je je best doet, perfect kunt naleven. Men verbindt zich er dus toe dat te doen, maar dan faalt men herhaaldelijk. Zo'n mislukking is belangrijk. Als je het niet probeert, faal je niet. Ik heb nooit gefaald in mijn poging om de top van Mt Everest te bereiken, omdat ik nooit een dergelijke beslissing heb genomen. Andere mensen die geprobeerd hebben de top te bereiken, zijn er soms in geslaagd en hebben soms gefaald. Maar ze hebben allemaal ervaringen gehad die ik niet heb gehad en ze hebben dingen geleerd die ik niet heb geleerd. De poging is dus belangrijk.
Bij het nemen van de voorschriften is de poging dus belangrijk en we doen over het algemeen geen pogingen om de voorschriften toe te passen, tenzij het duidelijk is dat men al voor het aannemen van de voorschriften een serieuze poging heeft gedaan om ze na te leven, om zich eraan te houden. Maar de realiteit van het leven, de externe omstandigheden, de karmische achtergrond, dit alles spant samen om ons ervan af te brengen.
De voorschriften zijn een beschrijving van het leven van een verlicht wezen. Het staat in de ‘Samenvatting van het Geloof en de Praktijk’: Het Boeddha-lichaam wordt afgebakend door de voorschriften. De voorschriften beschrijven dus de Boeddha. Door de voorschriften aan te nemen verwacht men niet dat men onmiddellijk een Boeddha zal zijn die ze op een natuurlijke manier zal naleven.
Een Boeddha vervult ze wel op natuurlijke wijze, of de Boeddha de voorschriften nu wel of niet heeft genomen. Je zou een voorschrift kunnen hebben om nooit toe te geven aan haat, nou ja, de Boeddha geeft niet toe aan haat. Het is voor hem natuurlijk om dat niet te doen. Er is geen enkele reden waarom hij zich aan haat zou overgeven. Dit is niet omdat hij een regel volgt, maar omdat het in de aard van de Boeddha ligt om zo te zijn.
Dit is dus één kant: de voorschriften beschrijven de toestand van de Boeddha. De andere kant is de acceptatie dat we geen Boeddha's zijn, we zijn gewone mensen, maar we doen ons best. Dus, we nemen de voorschriften om ons te verbinden aan het verdiepen van onze inspanningen om ons best te doen. Als we falen, leren we. We leren niet alleen hoe we ons gedrag moeten corrigeren, maar we leren ook iets over de menselijke natuur.
De voorschriften gaan in onze benadering niet over sociale controle en er is geen sprake van een soort kosmische vergelding als je ze niet houdt. Ze zijn een leerproces. Dus, elk voorschrift is een soort koan. Als je ermee worstelt, dan leer je en verdiep je je en kom je veel te weten, vooral over het geloof. Iemand die een compleet geloof heeft, houdt de voorschriften op een natuurlijke manier. Als je merkt dat je ze niet houdt, weet je iets over wat er met je geloof gebeurt.
Voorschriften zijn erg nuttig, en ze helpen ons om ons geloof in de Boeddha te verdiepen en in het proces dat gaande is als gevolg van het feit dat de Dharma bij ons.
Namo Amida Bu Dank u wel.
Dharmavidya David
Geplaatst door Tineke Osterloh op 17 oktober 2020 en vertaald in het Nederlands door Vajrapala
Replies