Het is nieuwjaar. Natuurlijk, dit is volledig willekeurig. Er is geen bijzondere reden waarom dit punt in de tijd een begin of zelfs een einde zou zijn. Het ene tijdstip volgt het andere op. Elk moment is op zijn eigen wijze bijzonder. In zekere zin is Nieuwjaar iets volkomen willekeurigs. De planeten blijven ronddraaien, de maan heeft zijn fasen, de dingen veranderen voortdurend. Maar toch hebben we graag wat structuur. We hebben graag een structuur voor ons leven. We houden ervan om eindpunten en beginpunten op te zetten, stadia die we kunnen doorgaan. Dit stelt ons in staat om een gevoel van vooruitgang te behouden, een gevoel van progressie, realisatie, het geeft ons de mogelijkheid om doelen te stellen en deze te bereiken - of te mislukken, al naar gelang het geval.

Dus, om realistisch te zijn, moeten we hier enig gevoel voor proportie bewaren. Aan de ene kant is een bepaalde structuur nuttig, aan de andere kant is er altijd een element dat alleen maar fantasie is.  Denk aan iets als geld: geld bestaat niet echt. Het bestaat alleen in de verbeelding van de mens; en dan hebben we stukjes papier of stukjes metaal, die deze niet-bestaande substantie vertegenwoordigen, en die worden enorm belangrijk voor ons.

Hetzelfde geldt voor nationaliteiten. Een vogel die vanuit Frankrijk naar Duitsland of Zwitserland of Italië vliegt of... - hij heeft er geen idee van dat hij een grens overschrijdt, er is daar niets dat zegt: "Dit is een grote verandering." Niet in de natuur. Alleen in de geest van de mens en toch: maken wij er niet veel drukte over? Veel mensen zijn gedood vanwege geschillen over waar die grens eigenlijk ligt. Toch is het complete fantasie.

Het menselijk leven is dus zo: veel van het menselijk leven is gestructureerd rond fantasieën, die voor groepen mensen erg belangrijk zijn geworden, en daar moeten we rekening mee houden. Het is niet goed te zeggen: "Nou, ik herken de grens tussen dit land en een ander land niet," omdat de immigratiebeambten je toch niet doorlaten. Je moet nog steeds je visum halen en zo. En, in feite, hebben mensen een enorme hoeveelheid ongemak en moeite voor zichzelf gecreëerd door het opzetten van deze barrières en grenzen en al deze fantasie-structuren die ons sociale leven regeren.

Een spiritueel persoon moet rekening houden met de "realiteit" van deze fantasiewereld. Soms, als je een spiritueel persoon bent, komen mensen naar je toe en zeggen ze: "Ja, maar hoe zit het met de echte wereld?" Nou, als je denkt aan wat ze bedoelen met de "echte wereld" dan is veel ervan fantasie. Als spiritueel persoon moet je er rekening mee houden, maar je moet je er tegelijkertijd van bewust zijn dat het slechts illusie is. Het kan een nuttige illusie zijn, maar het blijft een illusie. Dus, hoewel je sociale leven op deze of gene manier is gestructureerd, is je geest er niet aan gebonden. En dit is net zo goed het geval in een spirituele organisatie, een kerk, een religie, als in de maatschappij in het algemeen. Structuren zijn soms erg nuttig om goede relaties, verbindingen enzovoort mogelijk te maken; en soms zijn ze gewoon een obstakel. Soms worden er steeds meer mensen ingeschakeld om te voorkomen dat andere mensen bepaalde dingen doen, maar zo is de mens nu eenmaal en daar moeten we mee leven.

 

Namo Amida Bu                           Dank u wel.

Dharmavidya                                David

 

Geplaatst door Tineke Osterloh op 3 januari 2021 en vertaald in het Nederlands door Vajrapala

 

You need to be a member of David Brazier at La Ville au Roi (Eleusis) to add comments!

Join David Brazier at La Ville au Roi (Eleusis)

Email me when people reply –