Vraag: Wat is er specifiek aan de Amidistische benadering van de nembutsu, wat is er anders aan dan in de benadering van andere vergelijkbare scholen?
Kort antwoord: niets
Langer antwoord: Nembutsu is toevlucht nemen. Toevlucht nemen is de mystieke daad die dé diepe kern is van het boeddhisme. Het is de enige praktijk die alle boeddhistische scholen gemeen hebben. Toevlucht nemen in één Boeddha is toevlucht nemen in alle Boeddha's. Verschillende Boeddha's tonen echter verschillende facetten van de Boeddha-natuur. Amida is vooral een uitdrukking van het facet ‘alles accepteren’. Daarom is Amida Boeddha de favoriete Boeddha voor gewone mensen. Zuiverland boeddhisme is afkomstig van de Boeddha’s onderricht gericht op gewone mensen. Het Zuiverland boeddhisme is dus een oorspronkelijke vorm van boeddhisme die uit de vroegste tijden stamt. We nemen daarom toevlucht in Amida Boeddha en dat doen we vaak met de uitdrukking "Namo Amida Bu". We zien dit niet als wezenlijk anders dan elke andere vorm van toevlucht nemen zoals die in gelijk welke boeddhistische school kan worden beoefend. Hoewel er geen verschil is in essentie, zijn er verschillen in stijl en focus. Wanneer je je toevlucht zoekt in Amida ligt de nadruk op het feit dat je iemand bent die toevlucht zoekt omdat hij erkent een dwaas wezen te zijn, die kwetsbaar is, beperkt, misleid, een wezen gevoelig voor het maken van fouten. We erkennen hier onze trots, onze angsten, onze zorgen, onze luiheid en een grote verscheidenheid aan vormen van egocentrisme en dat, alhoewel we misschien enige verbetering kunnen bereiken, we niet in staat zijn via onze eigen, zelfgerichte inspanningen verlossing te bereiken. Deze herkenning voegt extra kracht en urgentie toe aan de impuls om toevlucht te nemen. Toevlucht nemen komt vanuit het gevoel van het zich wenden tot een bevrijdende kracht die we zelf missen.
"Nembutsu is toevlucht nemen en toevlucht nemen is boeddhisme"
In deze daad van toevlucht nemen, is er daarom een diep gevoel van loslaten en van opluchting. We zien het zelf-perfectioneringsproject in puin liggen, maar we voelen ook een grote dankbaarheid voor de aanwezigheid en voor de steun van de Boeddha die ons in onze actuele staat ziet en van ons houdt, net zoals wij zijn. Dit is diep ontroerend. In het Westen zijn we gewend te denken dat religie gaat over morele striktheid en dat de seculiere samenleving gaat over doen wat we zelf willen, maar in het oosten is deze houding omgekeerd. Daar wordt erkend dat het in werkelijkheid de seculiere maatschappij is die ons disciplineert, terwijl Amida ons, als we naar de tempel gaan, accepteert zoals we zijn. Een hoofdkenmerk van een Boeddha is onvoorwaardelijke acceptatie, dus het kan niet zo zijn dat de Boeddha een harde rechter is.
Onze amidistische vorm van nembutsu is daarom een devotionele en emotionele praktijk, iets dat het hart raakt en dat al diegenen verbindt die op dezelfde manier worden bewogen. Deze verbinding genereert een gevoel van samenhorigheid en van gemeenschap. Amidistische beoefening is daarom vaak meer gemeenschappelijk, samen zingend eerder dan zittend in geïsoleerde stilte. Er is een plaats voor eenzaamheid en stille contemplatie, maar ik wijs hier op een verschil in stijl. Terwijl we samen de nembutsu reciteren, nemen we niet enkel toevlucht in de Boeddha, maar vinden we ook in tastbare zin toevlucht in de sangha.
Fundamenteel is nembutsu het nemen van toevlucht en toevlucht nemen is boeddhisme, en Amida Boeddhisme doet niet meer dan dit fundamentele geloof te bevestigen. Onze beoefening is een minder perfectionistische, meer devotionele, meer gemeenschappelijke en meer emotionele stijl en heeft zijn eigen onderscheiden manieren om de belangrijke boeddhistische leringen in overeenstemming met deze oriëntatie te begrijpen.
Zeg de Naam in extase
Zeg de naam met plezier
Zeg de naam in diepe wanhoop
Zeg het tegen de zon
Zeg het tegen de maan en de sterren
voor iedereen
Zeg de Naam dag en nacht
in nood, in een alledaagse of in gelukkige toestand
totdat de hemel in zicht komt.
Replies