Vragen:
- Wat bracht je ertoe om van Zen over te schakelen naar Zuiver Land?
- Wanneer wist je dat je klaar was om les te geven?
- Waarom creëerde je de Amida School in de plaats van je aan te passen aan de Jodo School?
Korte antwoorden:
- Een natuurlijke progressie.
- De erkenning van mijn leraren en het bestaan van discipelen.
- Het praktische aspect.
Langere antwoorden:
- Ik trainde in Zen met Kennett Roshi. Ze was absoluut een 'religieuze' boeddhist. Zij stond volledig haaks op de trend naar secularisatie. Oorspronkelijk wilde ze een episcopaalse voorganger zijn en ze had een diepe waardering voor het transcendente en het mystieke aspect van het boeddhisme. Voor haar betekende zen het vertrouwen in de "kosmische Boeddha". Zij was in Japan getraind en het hele Japanse boeddhisme is beïnvloed door ander kracht (other-power). Tathagata in Japan is Nyorai, letterlijk "degene die komt om ons te redden. Voor mij drukt Zuiverland, beter dan welke andere benadering ook, uit wat ik van haar heb geleerd. Natuurlijk kan je nog steeds Zen-elementen herkennen in mijn stijl en in de Amida School wordt dit verdergezet.
- Kennett Roshi erkende dat ik een Kensho-ervaring had. Gisho Saiko Sensei vroeg me om het Zuivere Land naar het Westen te brengen. Adachi Sensei senior vroeg me om "een andere Honen Shonin te zijn". Ik begreep de boodschap. Daarnaast waren er mensen die met mij wilden oefenen. In het begin voelde ik me niet al te zelfverzekerd, maar ik deed mijn best. Naarmate de praktijkgemeenschap volwassen werd, vond ik mijn stijl en samen ontwikkelden we iets dat wonderlijk mooi lijkt in de vorm van een Sangha-gemeenschap waar liefde, vertrouwen, geloof, inzet en goede wil voelbaar zijn. Op een dag werd aan de Dalai Lama gevraagd wanneer je weet dat iemand een leraar is en hij zei dat het is wanneer hij echte discipelen heeft. Ik ben degenen die me vertrouwen zeer dankbaar en ik geloof dat het mijn rol is om er gewoon voor te zorgen dat ik, zo goed als ik kan, spiritueel evolueer.
- Vanuit doctrinair oogpunt zou het moeilijk zijn om de Amida School en de Jodo School en zelfs de Shodo Shin school te onderscheiden. De verschillen tussen de twee hoofdvormen van het Zuivere Land lijken nogal theoretisch toch als je geen Japanner bent! Shinran, oprichter van de Jodo Shin School, beschouwde zichzelf als een echte discipel van Honen, oprichter van de Jodo School. Desondanks dat zijn er nieuwe scholen ontstaan. In ons geval was het vooral praktisch. Weinig westerse boeddhistische gezindten blijven gehecht aan Japan, ook al was dit aanvankelijk wel het geval. Wij zijn zelfs niet op die manier begonnen. We zijn geëvolueerd in die richting. Het is veel beter voor de geestelijke gezondheid van onze gemeenschap dat het zichzelf reguleert, zelfs als we in goede geestelijke vriendschap blijven met onze Japanse medebeoefenaars. De Amida Schools naam ontstond tijdens een gesprek met de tempel abt van Anraku Ji in Japan. Hij gebruikte deze term die naar ons verwijst. We hebben hem behouden. Organisatorische onafhankelijkheid stelt ons in staat om snel te evolueren en aspecten van de westerse cultuur te integreren als vaardige middelen, zonder de essentiële boodschap te veranderen. Het betekent ook dat we de essentiële boodschap in de Westerse taal kunnen vertalen. Dus het werkt allemaal beter op deze manier.
Vertaald door Vajrapala
Replies