Er is een grap over een persoon die de weg wil vinden naar een plaats die Hometown heet, en hij denkt dat hij de weg weet en hij rijdt maar door, en dan realiseert hij zich dat alles ineens onbekend is geworden. Hij realiseert zich dat hij verdwaald is; en hij ziet een voetganger, dus hij stopt, draait zijn raam naar beneden en zegt: "Neem me niet kwalijk, kunt u mij de weg naar Hometown uitleggen?
En de voetganger kijkt hem aan en zegt: "Nou, dan zou ik van hier af aan vertrekken."
Dit kleine verhaal illustreert iets dat heel belangrijk is voor het spirituele leven. Ik ben een religieus leraar en mijn activiteiten zijn pas recentelijk heropgestart. Dit is logisch, weet je, we zitten midden in een grote crisis. Er is het gevaar van een ziekte en er is het economische probleem dat ermee gepaard gaat. Dus plotseling is alles onzeker geworden. We dachten dat we wisten waar we heen gingen. We dachten dat we op weg waren naar Hometown en we kenden de route en opeens is alles onbekend geworden. We kunnen niet meer doen wat we vroeger deden. En het is juist op zo'n moment dat we ineens besluiten om hulp te vragen. Met andere woorden: we wenden ons tot het spirituele leven. We beseffen dat het materialistische leven - het consumptieve leven dat we hebben geleefd - ons daar misschien niet gaat brengen. We dachten dat het wel zou lukken, maar misschien is het dat niet.
Dus, in een tijd als deze, wenden veel mensen zich op een of andere manier tot spiritualiteit, maar er is natuurlijk een heel reëel gevoel dat ik beter niet zou beginnen vanaf hier! Het is nu niet het moment! Als je het genot van spiritualiteit wilt, als je de gelijkmoedigheid, de rust van het hart, de vrijheid van zorgen en angst die spiritualiteit je kan brengen wilt, dan had je het al lang voordat de crisis zich voordeed, moeten vastleggen. Dit is vrij logisch.
Nu, eigenlijk, gaat deze crisis waarin we ons bevinden door een reeks van fases. Aan het begin van de lockdown heb ik een podcast gemaakt waarin ik zei: "Laten we deze tijd gebruiken om na te denken over wat echt essentieel is". Als we alleen essentiële reizen en essentiële aankopen kunnen maken, moeten we nadenken over wat echt essentieel is. En in zekere zin is dit het recept van het spirituele leven: wat is echt essentieel, wat is echt belangrijk voor jou? Wat doet er voor je hart toe? Niet alleen hoe verdien je een paar extra dollars, maar wat doet er voor je hart toe? Wat doet er echt toe? Je weet wel - dingen als liefde, dingen als vrede, dingen als schoonheid en zo. Deze dingen zijn echt belangrijk.
Nou, deze crisis gaat door fases en de fase waarin we ons nu bevinden, is er een waarin veel landen overwegen zich open te stellen, de quarantaine te verminderen en zo verder. Sommige mensen zullen nu denken: "Ho! Terug keren naar de dingen zoals ze vroeger waren. Nu snap ik het, ik heb de weg gevonden naar Hometown. Ik doe het op de oude manier."
Eigenlijk is dit loslaten waarschijnlijk tijdelijk. Zodra we het loslaten, zal het virus weer op gang komen. Wat gaan we dit keer doen? Nou, dit is het moment om ons voor te bereiden op de volgende golf. Dit is het moment om jezelf te organiseren in een eenvoudiger leven, een meer zelfvoorzienend leven, zowel materieel als spiritueel. En dit is hoe het leven in het algemeen is: we gaan door crisissen en we gaan door periodes waarin meer mogelijk is. Het is als het ware mogelijk om dingen op onze eigen manier te doen. Dat is het moment om je spirituele praktijk op gang te brengen. Dat is het moment om je voor te bereiden. Dan, als de crisis zich voordoet, heb je de rust van het hart; je hebt de solide basis; je hebt het geloof dat je door de moeilijkheid heen zal dragen, dat je gelijkmoedigheid zal geven op het moment van crisis.
Dank u wel. Namo Amida Bu
Dharmavidya David
Geplaatst door Tineke Osterloh op 12 november 2020 en vertaald in het Nederlands door Vajrapala
Replies