Ik wil graag iets zeggen over de relatie tussen Zen en Zuiverland - Zuiverland en Zen. Vaak worden Zen en Zuiverland min of meer als tegenpolen voorgesteld:

Zen wordt gepresenteerd als zelfkracht en Zuiverland als andere kracht.

Zen is rigoureus en gedisciplineerd en Zuiverland gaat over emoties en wordt gepresenteerd als de "makkelijke weg".

Dogen, een van de grondleggers van Zen in Japan, nam zijn discipelen mee naar afgelegen bergen, waar ze zich ongehinderd in hun toegewijde praktijk zouden terugtrekken uit de maatschappij.

Honen, de propagandamaker van Zuiverland onderwees en oefende in de buitenwijken van de hoofdstad, waar iedereen kon komen, politici, gewone mensen, het geheel.

Zen, die, misschien ironisch genoeg, het principe hanteert van het bereiken van een realisatie die verder gaat dan woorden, heeft een prachtige en uitgebreide literatuur en zoveel boeken - zo prachtig om te bestuderen.

Zuiverland daarentegen heeft aanzienlijk minder boeken en maakt een punt van 6 lettergrepen die alles zijn wat je nodig hebt.

Er is hier dus duidelijk een groot verschil, en men heeft de indruk dat Zen een discipline is voor monniken en Zuiverland een praktijk voor leken. Natuurlijk zijn dit allemaal stereotypen en zijn de stereotypen slechts gedeeltelijk waar. In feite zijn Zen en Pureland een beetje complementair. Mijn leraar zei altijd: "Het is als een tunnel. Als je aan het Zuiverland einde naar binnen gaat, kom je aan het Zen einde naar buiten, en als je aan het Zen einde naar binnen gaat, kom je aan het Zuiverland einde naar buiten". Het zijn gewoon twee verschillende manieren om de Dharma te bekijken, twee verschillende kanten van de rijkdom van de Dharma.

Zen kan de praktijk een zekere mate van strengheid geven; en dit is natuurlijk ook te vinden in Zuiverland in uitgebreide, langdurige chanting retraites, maar Zen heeft het tot een fijne kunst verheven. Tegelijkertijd kan Zuiverland kleur en diepgang geven aan de Dharma; en dit kan iets zijn wat een geweldige aanvulling is, als je een zenbeoefenaar bent.

Dus, ik ben niet geneigd om ze te zien als tegengesteld aan elkaar. Ik heb beide beoefend en voor mij zijn het gewoon twee verschillende dimensies van hetzelfde, van dezelfde Dharma, van de boodschap van Shakyamuni Boeddha die door zoveel eeuwen en ervaringen naar ons toe is gekomen. Er is een plaats waar we ons kunnen terugtrekken in de bergen en waar we een intense oefening kunnen doen; en er is een plaats waar we die oefening goed kunnen gebruiken te midden van ons sociale leven. De goedheid weet dat de wereld het genoeg nodig heeft.

Ik hoop dat alle scholen van het Boeddhisme kunnen samenwerken, elkaar kunnen aanvullen, iets aan elkaar kunnen toevoegen. Toen ik voor het eerst in aanraking kwam met het boeddhisme, was dat in Cambridge toen ik ongeveer 20 jaar oud was, en we kregen elke week een leraar van een andere boeddhistische school. Dit was een enorme rijkdom, een groot voordeel. Het was een prachtig iets. Ik ben dus blij dat ik lezingen en voordrachten kan geven en les kan geven in Zen-groepen, in Zuiverlandgroepen, in Tibetaanse groepen, in Theravada-groepen - in welke groep dan ook. Het is allemaal Dharma. Het is allemaal de leer van Shakyamuni Boeddha; en het feit dat deze groep of die groep er vanuit een iets andere manier, een iets andere invalshoek op komt, is van weinig belang. We kunnen allemaal van elkaar leren en we kunnen delen in deze grote rijkdom van de Dharma die alle verschillen overstijgt. Dat is immers een van de belangrijkste dingen waar de Dharma om draait: het overwinnen van de vijandigheid die in de wereld heerst, wat zoveel verdriet veroorzaakt.

Laten we allemaal samen vrienden zijn.

Namo Amida Bu               Dank u wel.

Dharmavidya                    David

 

CITAAT UIT DE GROTERE ZUIVERLAND SOETRA

 

Een lang leven is zeldzaam,

En zeldzaam is het ook, een Boeddha te ontmoeten,

En hoe moeilijk is het inderdaad voor mensen om een wijs geloof te hebben.

Als je van dit pad hoort, volg het dan met volle vaart.

Luister naar de Dharma, hou hem in gedachten.

Prijs hem, verheug je en herstel.

Vastbesloten op deze weg, en deze weg volgend,

Zo zullen wij echte vrienden zijn.

Geplaatst door Tineke Osterloh op 8 oktober 2020 en in het Nederlands vertaald door Vajrapala

 

You need to be a member of David Brazier at La Ville au Roi (Eleusis) to add comments!

Join David Brazier at La Ville au Roi (Eleusis)

Email me when people reply –