Ik wil graag iets zeggen over gan 願. Gan is een Japans woord dat meestal vertaald wordt als " gelofte". Dus, we hebben de bodhisattva gelofte. Het kan ook vertaald worden als "gebed" of "aspiratie". Dus, de ultieme gan is "Gan ga sa butsu: Ik zweer een Boeddha te worden." Deze regel komt voor in Tanbutsu Ge.
Nu, in Zuiverland hebben we het gevoel dat je waarschijnlijk alleen een Boeddha kunt worden via de invloed van een andere Boeddha. Je moet in de aanwezigheid van een Boeddha zijn om een Boeddha te worden. Het is een beetje zoals een stuk ijzer dat gemagnetiseerd wordt door een ander stuk ijzer dat al een magneet is. Dus, dit in de aanwezigheid zijn is heel belangrijk, en, natuurlijk, werkt dit door in onze praktijk: in de aanwezigheid van de leraar zijn, naar leringen gaan, op retraite gaan enzovoort. Dit alles is een vorm van in aanwezigheid zijn.
Maar, natuurlijk, in de beste aanwezigheid zou zijn in de aanwezigheid van Amida Boeddha. We aspireren, we hebben een gelofte, we hebben een gebed om geboren te worden in de aanwezigheid van Amida Boeddha, in het Zuivere Land van Amida Boeddha. Dit gebed is de nembutsu: Namo Amida Boeddha. "Ik aspireer om geboren te worden in de aanwezigheid van Amida Boeddha". En door te proberen deze gan te leven, proberen we elk element van het leven te veranderen in een situatie waarin we de aanwezigheid van Amida Boeddha binnentreden.
Natuurlijk, in het leven, in het gewone leven, zijn er vele soorten geloften, vele soorten gebeden. Veel van de gebeden die mensen doen zijn bij lange na niet zo verheven als het gebed om Boeddha te worden. We kunnen bidden voor een goede gezondheid; we kunnen bidden voor rijkdom en geluk. Sommige mensen bidden zelfs voor de dood van hun vijanden en andere dingen die misschien helemaal niet heilzaam zijn.
Het leven wordt vaak geregeld door impliciete geloften. Veel van de psychologische problemen die mensen hebben, komen doordat zij op een bepaald moment in hun leven impliciet een soort gelofte hebben afgelegd, misschien een gelofte om nooit meer iets dergelijks te laten gebeuren, misschien een gelofte om wraak te nemen op hun vijand, of wat dan ook. Mensen leven dus naar deze aspiraties, deze voornemens die zij vaak op een bepaald moment in hun leven hebben gemaakt. Er is hen iets vreselijks overkomen en ze hebben gezworen dat nooit meer te laten gebeuren. Misschien doen ze dat niet bewust, maar het zit wel in hun hoofd.
Dus, de bodhisattva gelofte, de geloften van een spirituele beoefenaar, dit zijn geloften die bestaande minder wonderbaarlijke geloften vervangen. Dus, in zekere zin, door een bodhisattva gelofte af te leggen, schept men een conditie die uiteindelijk de bestaande conditionaliteit zal verslaan. Het is als het uitdrijven van de ene pin met een andere pin.
Geloften spelen dus een belangrijke rol in de boeddhistische praktijk. Traditioneel hebben we de bodhisattva gelofte:
Hoe talrijk de levende wezens ook mogen zijn, ik zweer ze allemaal te bevrijden.
Ongeacht hoeveel leringen er ook zijn, ik zweer ze allemaal te doorgronden.
Dit is een gelofte om in zijn handelingen onvoorwaardelijk te zijn. Dus, de gelofte is een soort conditie, maar het is een conditie die voorwaardelijkheid verslaat. En de beste gelofte: Gang ga sa butsu! - Op een dag zal ik een Boeddha zijn - en om dat te laten gebeuren, moet ik Amida in mijn leven brengen. Dus, Namo Amida Bu, Namo Amida Bu!
Hartelijk dank
Dharmavidya David
Geplaatst door Tineke Osterloh op 11 februari 2021 en vertaald in het Nederlands door Vajrapala
Replies